Actieve versus Passieve Hydrotherapie, veel gebruikte termen

Veel gebruikte termen

Er worden veel verschillende termen gebruikt om het behandelen van patiënten in het water te beschrijven. Sommige van deze termen verwijzen naar passieve vormen van behandeling, sommige naar actieve vormen en sommige naar beide. Om de verwarring te beëindigen, hebben we hieronder de meest gebruikte termen en watergebonden behandelingsconcepten op een rij gezet:

Term Omschrijving Actief of Passief
Aqua Running Hardlopen in water, vaak met een drijfriem, om weerstand te bieden zonder impact. Actief
Burdenko Methode Een benadering die water- en landoefeningen combineert om revalidatie, conditionering en training te bevorderen. Actief
Halliwick Concept Een methode gericht op het leren zwemmen en onafhankelijkheid in water, vaak gebruikt voor mensen met een handicap. Actief
Water Aerobics Aerobe oefening in ondiep water. Actief
Ai Chi Een op water gebaseerde ontspanningspraktijk die Tai Chi-principes combineert met Shiatsu en Qigong-technieken. Beide
Bad Ragaz Ring Methode Een vorm van aquatische therapie met drijvende ringen om de patiënt te positioneren, gericht op neuromusculaire heropvoeding. Beide
Hydrotherapie Gebruik van water voor therapeutische doeleinden, omvat een breed scala aan behandelingen. Beide
Jahara Een aquatische techniek die nadruk legt op zachte, continue bewegingen en rekoefeningen, met drijfmiddelen voor ondersteuning. Beide
Balneotherapie Gezondheidsproblemen behandelen door te baden, vaak in mineraalrijk water. Passief
Healing Dance Een vorm van aquatische therapie die elementen van dans, massage en rekken in water combineert. Passief
Oceanisch Lichaamswerk Een vorm van aquatische therapie die massage en energiewerk in water omvat, geïnspireerd op Polynesische tradities. Passief
Watsu Combinatie van massage, gewrichtsmobilisatie en shiatsu terwijl je in warm water drijft. Passief
Water Dans Een vorm van aquatische lichaamswerk waarbij de ontvanger zachtjes wordt bewogen, gerekt en gemasseerd, zowel boven als onder het wateroppervlak. Passief

 

Actieve of Passieve Hydrotherapie, wat is het verschil?

Hydrotherapie of zwembadtherapie is een vorm van fysiotherapie die plaatsvindt in water, meestal in een gespecialiseerd therapeutisch zwembad. Het drijfvermogen, de weerstand en de thermische eigenschappen van water bieden unieke voordelen voor revalidatie en oefening. Zowel actieve als passieve hydrotherapie technieken worden gebruikt om een verscheidenheid aan aandoeningen te behandelen, maar ze verschillen in hun aanpak en toepassing. Hier zijn de belangrijkste verschillen tussen actieve en passieve hydrotherapie:

  1. Aard van deelname:
    • Actieve Hydrotherapie: De patiënt voert actief oefeningen en bewegingen uit in het water. Deze oefeningen kunnen variëren van eenvoudige bewegingen, zoals lopen of rekken, tot complexere oefeningen met aquatische apparatuur.
    • Passieve Hydrotherapie: De patiënt blijft relatief stil, en de therapeutische effecten komen van externe bronnen. Dit kan waterstralen voor massage, zachte handmatige manipulatie door een therapeut, of simpelweg drijven om druk op gewrichten te verlichten omvatten.
  2. Primair doel:
    • Actief: Om kracht, flexibiliteit, balans en cardiovasculair uithoudingsvermogen te verbeteren. De weerstand van het water maakt het een effectief medium voor versterking en conditionering.
    • Passief: Om ontspanning te bevorderen, pijn te verminderen, de bloedsomloop te verbeteren en spierspasmen te verminderen. Het gaat meer om het benutten van de kalmerende en drijvende eigenschappen van water.
  3. Apparatuur:
    • Actief: Kan kickboards, noodles, gewichten, weerstandspeddels en andere aquatische hulpmiddelen gebruiken om het oefenregime te verbeteren.
    • Passief: Kan drijfapparaten, waterstralen of andere hulpmiddelen gebruiken die ontworpen zijn om ontspanning en verlichting te bieden.
  4. Rol van de therapeut:
    • Actief: De therapeut begeleidt de patiënt vaak door een reeks oefeningen, waarbij hij zorgt voor een juiste vorm en progressie. De therapeut kan ook in het water zijn met de patiënt.
    • Passief: De therapeut kan het lichaam van de patiënt zachtjes manipuleren, ervoor zorgend dat ze in een comfortabele positie zijn of hulpmiddelen zoals waterstralen gebruiken om specifieke gebieden te targeten.
  5. Behandelde aandoeningen:
    • Actief: Gunstig voor postoperatieve revalidatie, artritis, neurologische aandoeningen, orthopedische verwondingen en meer.
    • Passief: Vaak gebruikt voor pijnbeheer, stressverlichting, spierontspanning en bepaalde aandoeningen waarbij actieve beweging mogelijk gecontra-indiceerd is.
  6. Duur en intensiteit:
    • Actief: Kan intenser zijn en langer duren, afhankelijk van het uithoudingsvermogen van de patiënt en de doelen van de therapie.
    • Passief: Typisch zachter en kan korter duren, gericht op ontspanning en verlichting.
  7. Progressie:
    • Actief: Naarmate de patiënt vordert, kunnen oefeningen uitdagender worden en kan de weerstand worden verhoogd.
    • Passief: De focus blijft op ontspanning en verlichting, dus progressie kan langere sessies of het targeten van verschillende ongemakkelijke gebieden omvatten.

Hoewel zowel actieve als passieve vormen van Hydrotherapie de unieke eigenschappen van water benutten voor therapeutische voordelen, legt actieve therapie de nadruk op beweging en oefening, terwijl passieve therapie zich richt op ontspanning en verlichting. De keuze tussen de twee hangt vaak af van de aandoening, doelen en aanbevelingen van de therapeut van de patiënt.